ഇരുളുന്ന വാനിൽ
നിറയുന്ന മുകിലുകൾ
ചൊരിയുന്നു തുള്ളികൾ
മലർകുടം കണക്കെ
പതിയെ പരയ്ക്കുന്നു
കുളിരും നിലാവും
മയിലുകൾ മനസ്സിൽ
നൃത്തം ചവിട്ടുന്നു
രാത്രിയ്ക്കു വഴിമാറും
സന്ധ്യയാം സുന്ദരീ
നിൻവശ്യ യൌവനം
കടമെടുക്കുന്നു ഞാൻ
Comments
Post a Comment